دوستان گرامی
◼️◼️◼
متاسفانه باخبر شدیم ((سرکار خانم پرفسور مجتهد زاده )) شب گذشته پس از سالها خدمت صادقانه درپانسیون ویژه اساتید بازنشسته لاوارنیه شهر سوربون فرانسه به ملکوت اعلا پیوستند.
این مصیبت بزرگ را به جامعه پزشکی ایران و تمامی بانوان فداکار ایران زمین تسلیت عرض مینمایم.
در ذیل قسمتی از زندگی نامه ایشان که توسط خودشان ارسال شده میگذارم .
تا بایاد ازایشان باشد که روح بلندشان در آرامش ونامشان تا ابد ماندگار بماند.
◼️◼️◼️◼️◼️◼️◼️◼️️
من در سال ۱۳۰۳ در تهران در خانواده مرفهی به دنیا آمدم
تا ۱۵ سالگی علاقه به ادامه تحصیل در موسیقی بودم
۱۵ ساله بودم که یک شب به عزیز گفتم : عزیز جون من بزرگ شده ام و شبها نمیترسم تنها بخوابم شما باید در اتاق پدر بخوابید
در قدیم اعیان به مادرشان عزیز میگفتند و افراد پایین شهر ننه میگفتند.
شب بعد عزیز یک صندلی گرفت و کنارم نشست و دستم را گرفت و به صورتش چسباند و گفت فری جان من افتخار میکنم که عزیز تو باشم ولی مادر تو هنگامیکه دو ماهه بودی مرد و من کلفت شما هستم و تو را مانند دختر خودم بزرگ کرده ام
ان شب من و عزیز شکوه خانم خیلی گریه کردیم و تصمیم گرفتم طب بانوان بخوانم و خانم ها را معالجه کنم تا هیچ کودکی بی مادر بزرگ نشود
در سیکل دوم طبیعی خواندم و دیپلم گرفتم و یکسال آلیانس رفتم و زبان فرانسه
