امین موسی:
مائیم خراب و گیچ و مستِ می ناب
پژمرده و تشنه ی نی و چنگ و رباب
گر ماهرخی درآید از در به شتاب
او دست ِ خدا بود "امین" جان دریاب
تو دست ِ اِله بارها پَس زده ای
شِکوه چه کنی عزیز از رویِ عِتاب
******
یک چند به کودکی پیِ مشق و کتاب
چندی به جوانی در پیِ شهدِ شباب
ناگه پیِ تقدیر شدم داغ و کباب
دیگر نه شبابیّ و نه چنگی، نه رباب
باز این موجِ بلاگیر چه بود؟
این چنین یاس ِ فراگیر چه بود؟
دست و پا بسته در امواج بلا
باز این َشرِّ زمین گیر چه بود؟
*****
آسمان دلِ ما تار و کبود
باز این موج بلا خیز چه بود؟
دست و پا بسته به امواجِ بلا
روزِ مردم چو شبِ تار نِمود
******
گرچه ما کفران نعمت کرده ایم
گرچه ما کلی حماقت کرده ایم
در جهان ایجاد زحمت کرده ایم
از خدا خواهش زِ رحمت کرده ایم
******
گرچه ما بد بوده وُ بَد کرده ایم
دستِ مِهـرِ ایزدی رَد کرده ایم
دائمـاً کفران نعمت کرده ایم
لطفِ یزدان را به خود سَد کرده ایم
******
موسی که نظریافته حضرت حق است
در جمع اساتیدِ مِهن زینت حق است
افسوس که او مانع تدریس و کلاس است
ورنه که نشانی زِ حق و رفعت ِ حق است
.......
گفت پیغمبر که من اَخلاقُنا حُب النِساء
همسر خوبت به بَر هرگز نمی‌بینی بلاء
وای وافسوس ودریغ و درد و حرمان و فغان
همسر بَد خاسر الدُنیا و عقبی اَلاَمان
******
موسی که به دانشکدهٔ ره یافته بود
بادی به دماغ خود بینداخته بود
چندی که بر این روال ایام گذشت
ناگاه بدید عمرِ گران باخته بود
******
"ما مَظهرِ واجب‌الوُجودیم همه*
ما مَشهَد و شاهد و شُهودیم همه
افسوس نبوده ایم ما طالب هو
او بُود و شُدست و ما نُمودیم همه
*حسن زاده آملی در خوانش شرح اشاراتِ ابن سینا
*****
دوستی باشد شرابِ نابِ روح
کهنه تر، خوش تر شود، مهتابِ روح
نعمتی برتر زِ مال و دانش است
زندگی بی دوستی غَرقابِ روح
........
گر نبودی دوستیِ پاک و ناب
این جهان ویران شُدی بی آفتاب
دوستی گر از جهان برداشتی
آفتابی از میان برخاستی
آفتابِ معنوی دان هان"امین"
باوجودش این جهان خرم ببین
سیسرون فیلسوف یونانی سدهء قبل از میلاد
