ستون دلم پنچ سال داشت گفتم به آیین گذاشتکان آموزش در کودکی نقش بر سنگ است چنانچه در میان سالی بر یخ و در کهنسالی بر آب گفتم ایشان را زبان بیاموزم که بتواند به زبانهای انگلیسی عربی وفارسی به خوشی سخن بگوید.
شوربختانه همان آغاز کار رها شد زیرا روح الامین ومادرش اشک می ریختند و از سختی کار نالان تسلیم شدم و اشتباه کردم.
در دبیرستان در دورهء میانی ریاضیاش مانند درس های دیگر نبود به سفارش معاون دبیرستان امام حسین(ع) غیر انتفاعی به هنرستان خرسند شدم اشتباه کردم.
در کارهای نیمه تخصصی خانه هم که نپرس (گل صنم بانو).اشتباه در اشتباه.دلبندم مهندس الکتروتکنیک است but با پایهء ریاضی کارآزموده تر،پخته تر،بردبارتر می بود ولی حالا چرا؟؟؟
